O concello de Soutomaior sitúase na costa pontevedresa, entre as áreas urbanas de Pontevedra e Vigo, enclavado nas concas dos ríos Verdugo e Oitaven, que o atravesan.

Fórmano unicamente dúas parroquias, Soutomaior e Arcade, con dezaseis entidades de poboación, nas que residen algo máis de cinco mil habitantes.Pertencía este territorio á antiga xurisdicción do mesmo nome, que abarcaba no seu día as parroquias de Soutomaior, Insua, Barbudo, Anceu, Forzáns, Berducido, Fornelos, Calvos, Traspielas e Pazos, correspondendo o señorío do duque de Soutomaior; á súa vez o coto de Arcade dependía do arcebispado de Santiago.

Logo do establecemento constitucional dos concellos no ano 1836 xorde o de Soutomaior, integrado no partido xudicial de Redondela, xunto cos de Mos, Pazos de Borbén e Redondela. Formaban este concello as parroquias de Arcade, Calvos, As Estacas, Fornelos, A Laxe, Soutomaior e Traspielas, cun total daquela de 1.256 veciños e 5.244 almas.

Será no ano 1870 e logo de varios intentos cando se produza a segregación definitiva das parroquias de Calvos, As Estacas, Fornelos, A Laxe e Traspielas para formar o novo concello de Fornelos de Montes, quedando o de Soutomaior coas dúas parroquias actuais.

A casa do concello sitúase na parroquia de Soutomaior; é un edificio en pedra, construído en 1950, remozado a finais dos oitenta e actualmente en fase de ampliación lateral.

A estructura orixinal consta de baixo, planta e aproveitamento do baixo cuberta, destacando o bloque central, lixeiramente resaltado en fachada e desenrolado en altura formando unha torre que rompe a horizontalidade do edificio.

Na actualidade engádese unha nova construcción lateral comunicada coa anterior, coa intención de ampliar a superficie dispoñible.

O arquivo, logo de varias ubicacións nos últimos anos, dispúxose no baixo cuberta, ocupando inicialmente a totalidade do mesmo. Son en total tres pequenos espazos, abufardados os dous laterais e ocupando a torre o central. Alcanzan os setenta metros cadrados de superficie pero a escasa altura reduce o aproveitamento como depósito documental.

A documentación conservada foi organizada por vez primeira no ano 1987, dispóndose naquel enton nun local da planta baixa. A remodelación posterior do edificio fixo necesario o traslado ó baixo cuberta coincidindo con procesos de actualización nos anos 1991 e 1994.

Aínda se atopa neste mesmo local, saturado e incapaz de recibir máis documentación que se acumula polas oficinas na espera dun novo espazo.Esta falta de local útil impediu realizar novos procesos de actualización, adaptación o novo cadro de clasificación e informatización dos instrumentos de descrición, polo que a información dispoñible corresponde ó ano 1994 e organizada co anterior cadro de clasificación, no que se distinguían libros e legaxos.

O patrimonio documental conservado é escaso e non vai máis alá do ano 1854, data do primeiro libro de actas conservado, debido elo con seguridade ó traslado de capitalidade producido anos antes, co pertinente traslado do conxunto do arquivo naquelas datas á parroquia de Fornelos. A documentación existente presenta un axeitado nivel de conservación e dispón de instrumentos de control e manexo ata o ano 1994.

A súa maioría pertence ó século XX, no referido á xestión económica e orzamentaria do concello.