O territorio do concello de Redondela sitúase no oeste da provincia de Pontevedra, a carón da ría de Vigo; linda cos concellos de Soutomaior, Pazos de Borbén, Mos e Vigo.

Ocupa unha superficie superior ós cincuenta e dous quilómetros cadrados, con corenta e seis entidades de poboación dispersas nas súas trece parroquias: Cabeiro, Cedeira, Cesantes, Chapela, Negros, Quintela, Reboreda, Redondela, Saxamonde, Trasmañó, Ventosela, Vilar de Infesta e O Viso, nas que residen ó redor de trinta mil habitantes.

Esta área xeográfica formou parte da provincia de Tui ata a división constitucional e a reforma posterior, que derivou na súa definitiva inclusión na provincia de Pontevedra, dentro do Partido Xudicial de Redondela. A totalidade das parroquias dependían no Antigo Réxime da xurisdicción de Redondela Nova, con señorío do arcebispo de Santiago; da de Redondela Vella, con señorío do bispo de Tui; da de Saxamonde, con señorío do marqués de Valladares; da do Val do Fragoso, con señorío do seu concello e do coto de Cedeiro.

Iniciado o proceso de constitución dos concellos a principios do século dezanove chegaron a funcionar varios neste territorio, entre eles os de Redondela, Vilavella, Cedeira, Saxamonde e Reboreda. Xa no proceso definitivo créase o concello de Redondela, dentro do Partido Xudicial do mesmo nome, cun total de catorce parroquias.

Dende entón mantense a mesma superficie territorial pero suprimiuse a parroquia de Santiago de Vilavella, pasando a integrarse na de Santiago de Redondela.

A casa do Concello de Redondela é un edificio exento, construído en pedra, con baixo e planta, no que resalta o torreón lateral da súa fachada principal.

Na actualidade ocupa o arquivo a parte traseira da planta baixa, loga da recente ampliación das instalacións adicadas á conservación da documentación producida polo concello. Este novo espazo conta con catro salas de depósito e unha zona de traballo e consulta, cun total de 134,72 metros cadrados.

Neste espacio dispuxéronse os equipamentos suficientes para a instalación da totalidade das unidades de instalación, contando con mesa de traballo e consulta, ficheiro e ordenador, e procedéndose a dispor en todolos depósitos estantería metálica compactada, suficiente para a instalación da documentación conservada na actualidade.

A primeira actuación para a organización dos fondos documentais levouse a cabo no ano 1988, data a partir da cal se acometeron varios procesos de reincorporación, informatización e adaptación ó novo cadro de clasificación usado na actualidade, incluída a ampliación, dotación e mellora dos equipamentos e do propio local, nos anos 1998 e 2002, nos que participaron, amén do propio persoal municipal adscrito a esta función:
Beatriz Barciela Castrelos
José Luis Castro Carpintero
Ana Gesteira Ponce
Manuela González Rey
Susana Iglesias Pazo
Pilar Lago González
Maria Engracia Martínez Abal
José Martínez Crespo
Concepción Melero Fernández
Daniel Menéndez Rodríguez
Roxelio Guillerme Pérez Agulla
Lourdes Pérez-Santamarina Feijóo
Isabel Revenga Portela
Juan Ángel Tornero López
Nuria de los Milagros Vázquez Gutiérrez

A pesares do elevado número de unidades de instalación, superior á media provincial, a maior parte da documentación corresponde ó século XX, sendo raros os documentos do dezanove, agás casos concretos: os impostos por contribución rústica e urbana dende 1848; a documentación presupostaria dende 1880, e os libros de actas do Pleno que so se conservan dende 1870 e cunha notable lagoa nos anos 1894 a 1907, o que conleva a ausencia duna notable fonte de información.

En casos como os dos padróns municipais de habitantes (1920), eleccións e censos electorais (1955), as quintas (1923) ou mesmo o persoal municipal (1911), a documentación máis antiga pertence ó século pasado.