O territorio do concello de Pontecesures sitúase norte da provincia de Pontevedra, lindando coa provincia da Coruña e cos concellos de Padrón, A Estrada e Valga.

Ocupa unha superficie total escasamente superior ós seis quilómetros cadrados con trece entidades de poboación e unha única parroquia: San Xulián de Pontecesures, na que residen algo menos de tres mil habitantes.

Esta área xeográfica formou parte da provincia de Santiago ata a división constitucional e a reforma posterior, que derivou na súa inclusión definitiva na provincia de Pontevedra. Esta parroquia dependía daquela da xurisdicción de Padrón con señorío do arcebispo de Santiago.

No proceso de establecemento constitucional dos concellos a parroquia antes chamada de San Xulián de Requeixo foi integrada, dentro do conxunto do partido xudicial de Caldas de Reis, no concello de Valga. No ano 1822 chegou a funcionar o concello de Requeixo integrado por esta parroquia e a de Campaña.

Esta situación mantense ata o mes de outubro do ano 1925, data na que se constitúe o concello de Pontecesures coa súa configuración actual, logo da súa previa constitución como entidade local menor.

A casa do concello é unha moderna edificación inaugurada no ano 1975, concibida como un espacio único, con amplas aberturas ó exterior que lle proporcionan gran luminosidade; está ademais adaptada ó terreo con varias plantas semisoterradas. En posteriores actuación procedeuse á compartimentación interior na procura dunha maior funcionalidade e operatividade na disposición dos diferentes servizos municipais.

O local dedicado a arquivo municipal ocupa unha parte lateral do semisoto do edificio, con acceso directo por unha escalinata dende as propias oficinas situadas na planta principal; presenta unha estructura practicamente cadrada, dividida en dúas salas intercomunicadas, logo da súa recente ampliación, o que permitiu duplicar a súa superficie e, ó mesmo tempo, dispor de luz natural e ventilación directa no local.

Conta o arquivo con algo máis de setenta e dous metros cadrados útiles. Neste local instaláronse en fases sucesivas os equipamentos necesarios para as funcións de almacenamento e tratamento documental; na actualidade ten unhas boas condicións de habitabilidade, mellorables en canto a ventilación e iluminación; dispón de algo máis de cento cincuenta e un metros lineais de estantería metálica, ocupados na súa maior parte, mesa de consulta, deshumidificador e ficheiro.

O primeiro destes procesos organizativos levouse a cabo en 1992, acometéndose dende entón sucesivas actuacións de reincorporación, informatización e adaptación ó novo cadro de clasificación , nos anos 2000, 2003, 2005, 2008, 2010, 2012 e 2015.

Os traballos de organización e descrición documental, baixo a dirección técnica do STPDOC, leváronos a cabo:
José Luis Bustelo Rodríguez
José Luis Castro Carpintero
Josefa Fernández Ayuso
Daniel Menéndez Rodríguez
Jaime Moiño Vaamonde
Cristina Peleteiro Gallego
Roxelio Guillerme Pérez Agulla
Lourdes Pérez-Santamarina Feijóo
Francisco Orge Ventín
Montserrat Romero Alonso
María del Carmen Fariña Fernández
Ángela Garra Oubiña
Mónica Núñez Carro
Alberto Aramburu García-Pintos
María Lede Pérez
Alfonso Gómez Martín
Miguel Ángel Rocafort Ferradás
José Ángel Reyes González

Dentro deste conxunto destaca a conservación completa das actas do Pleno dende o ano 1925, como fonte informativa de extraordinaria riqueza para o coñecemento das actuacións e acontecementos a nivel local. O conxunto das series consérvase de forma practicamente completa e continuada dende a creación do concello, sen testemuños anteriores agás un testemuñal expediente referido ó arranxo do reloxo parroquial que se inicia en 1914.