O concello de Covelo sitúase na comarca do Paradanta, no límite coa provincia de Ourense e integrado hoxe no partido xudicial de Ponteareas. Conta cunha superficie de 124 quilómetros cadrados nos que residen algo máis de cinco mil habitantes, distribuídos en ll6 entidades de poboación e catorce parroquias: Barcia de Mera, Campo, Casteláns, Santiago de Covelo, Santa Mariña de Covelo, Fofe, Godóns, A Graña, A Lamosa, Maceira, Paraños, O Piñeiro, Prado e Prado da Canda.

Historicamente formou parte da provincia de Tui, integrado por diferentes xurisdiccións: a de Covelo, dependente do conde de Amarante; a das Achas, coas parroquias de Barcia de Mera, Campo e Fofe dependente do conde de Salvaterra, e a de Sobroso que afectaba á parroquia de Casteláns.

Constitucionalmente créase o concello en 1836 con trece parroquias, ás que se engadiría de seguido a de Prado de Canda, adscrita inicialmente ó concello da Cañiza, dentro da proposta establecida para o daquela existente Partido Xudicial do mesmo nome, integrado polos concellos da Cañiza, Arbo, Crecente e Covelo.

A casa do concello é unha edificación en pedra, que logo da reforma dos anos 1985-1987 conta cunha planta baixa, ocupada polo xulgado de paz, biblioteca e outros servizos; unha primeira planta onde se dispoñen as oficinas municipais e a Alcaldía, e unha segunda habilitada como salón de sesións.

Finalmente, na estructura baixo a cuberta dispúxose o local de arquivo municipal e do xulgado de paz, con espacios anexos, usados como almacén.

A superficie total do baixo cuberta, superior ós cento trinta metros cadrados, foi no seu día adecuada para instalar o arquivo municipal, acometéndose en 1992 as reformas necesarias, separando as zonas de almacén e arquivo; unha boa parte foi destinada exclusivamente a arquivo municipal, con sesenta e catro metros cadrados, unha altura media de tres metros e dúas ventás para facilitar a súa ventilación e iluminación natural, e con medidas de illamento térmico.

Ademais foi dotado das instalacións necesarias para dispor a documentación, con preto de cen metros lineais de estantería metálica, ficheiro e mesa de traballo. Conseguiuse así unha mellora considerable das condicións de local, ó que só se lle pode obxectar a súa situación, lonxe das oficinas.

A organización da documentación conservada no arquivo do concello de Covelo é asumida polo Servizo Técnico do Patrimonio Documental no ano 1992, establecendo como obxectivos prioritarios mellorar o local do arquivo e dotar de instrumentos descritivos un fondo escaso pero practicamente organizado. Acometéronse dende entón sucesivas actuacións de reincorporación, informatización e adaptación ó novo cadro de clasificación, nos anos 1995, 1999, 2002, 2005, 2009 e 2011, 2013 e 2014.

Os traballos de organización e descrición documental, baixo a dirección técnica do STPDOC, leváronos a cabo:
Rosana Alonso Comesaña
José Luis Bustelo Rodríguez
José Luis Castro Carpintero
Jacobo Domínguez Pedreira
Manuela González Rey
María del Carmen Pereira Pazos
Roxelio Guillerme Pérez Agulla
Lourdes Pérez-Santamarina Feijóo
María del Pilar Rosales Vázquez
María Teresa Túñez Landín
Ana María Valles Castro
Iñaki Varela Pérez
Julio Rafael Pereira Bernárdez
Roberto Rodríguez Álvarez
Alberto Aramburu García-Pintos
Francisco Orge Ventín
Lara María Moldes González
Miguel Martínez Puig
Olalla Barreiro Molano
Fátima Baña Hernanz
Pablo Pastoriza Rozas

Como se deduce do volume documental conservado, a pesar do coidado actual e das actuación dos últimos anos, foron moitas as perdas producidas, especialmente destacadas nas actas do Concello, que non van máis alá de 1901, faltando polo tanto todas as correspondentes ó século XIX, coa conseguinte perda dunha valiosísima fonte de información.

Si se conservan en cambio as actas da Xunta Municipal de Asociados dende 1873 a 1924 e as doutros órganos colexiados de goberno como a Comisión Municipal Permanente ou as diferentes xuntas , destacando a de Sanidade, dende 1889 a 1958, ou a Xunta Pericial, dende 1901 a 1965.

A pesar de contar con testemuños documentais dende 1809 a maior parte do fondo corresponde ó século XX e as seccións de Facenda, derivadas do control e xestión presupostaria, e de Servizos, principalmente relacionadas coas subseccións de obras e urbanismo, poboación e quintas e milicias.